Μακριά Γαϊδούρα

 Τα παιδιά πρέπει να παίζουν, όχι γιατί είναι μικρά και δεν έχουν τι να κάνουν, αλλά γιατί το παιχνίδι είναι θεμελιώδες για υγιή και ισορροπημένη ανάπτυξη.Τα παιδιά μας είναι έφηβοι, αλλά ξέρουν να παίζουν σαν παιδιά...

Μακριά γαϊδούρα

Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες. Η κάθε ομάδα έχει 5-6 παίκτες. Η «μάνα» της ομάδας που τα φυλάει ακουμπάει με την πλάτη στον τοίχο. Ένα παιδί της ίδιας ομάδας ακουμπάει τα χέρια του στα γόνατα της μάνας, όπου και στηρίζεται, ενώ όλα τα παιδιά πίσω του σκύβουν, ακουμπώντας το στήθος τους στις πλάτες του μπροστινού τους, και πιάνονται γερά, περνώντας τα μπράτσα τους ολόγυρα στη μέση του μπροστινού τους, έτσι που να σχηματίζουν μια γέφυρα. Μόλις δοθεί το σύνθημα, τα παιδιά της αντίπαλης ομάδας, έχοντας μπροστά τον πιο επιδέξιο και ευκίνητο παίχτη, αρχίζουν να πηδάνε πάνω απ' τις πλάτες των σκυμμένων παιδιών. Ο πρώτος παίχτης πρέπει, με ένα πήδημα, να φτάσει όσο γίνεται πιο μπροστά στη γέφυρα, σχεδόν κοντά στη μάνα, για να υπάρχει πίσω του χώρος για όλα τα παιδιά. Όταν όλα τα παιδιά σκαρφαλώσουν, η καθισμένη μάνα αρχίζει και μετράει μέχρι το δέκα. Στο διάστημα αυτό τα παιδιά που είναι σκυμμένα κινούνται, γέρνουν, ανεβοκατεβάζουν την πλάτη τους... Αν η πρώτη ομάδα δεν πέσει κάτω, τότε κερδίζει. Αν πέσει κάτω, κερδίζει η δεύτερη ομάδα. Τότε αλλάζουν ρόλους.

http://ampelofyto.gr/