Νιώθω ότι η μαθήτρια- δημιουργός μιλάει σε πολλές καρδιές.Διαπιστώνω ότι η μαθήτρια- δημιουργός κλείνει μέσα στην ψυχή της ανεξάντλητο πλούτο.
Αισθάνομαι ότι αυτή η κοπέλα με την ευαίσθητη γραφή της μας υπενθυμίζει το χρέος που έχουμε ο καθένας από εμάς στον ίδιο του τον εαυτό:
« Κι όταν μια μέρα φύγω από δω ένα θα ΄ναι σίγουρο...
πως έζησα τη ζωή που διάλεξα εγώ κ όχι κάποιος άλλος για μένα...»
πως έζησα τη ζωή που διάλεξα εγώ κ όχι κάποιος άλλος για μένα...»
Είναι σημαντικό και συγκινητικό ταυτόχρονα οι μαθητές μας, να μας κάνουν νοσταλγούς εκείνων των χρόνων που καθόμασταν στα θρανία και οι καρδιές μας ήταν ταγμένες…
Ευχαριστώ,
η καθηγήτριά σου
Υ.Γ. Ευχαριστώ, επίσης, την Χ. Α. Χ. Τ. για την πολύτιμη βοήθεια της, για να αποδοθεί η μετάφραση, αλλά κυρίως για τη συναισθηματική στήριξη που παρείχε αφειδώλευτα στη δημιουργό.
“TANIDIĞIM TEK ERKEK”
Şiirler yazamaz oldum adına
Senı anlatamıyorum artık mısralarda…
Sana dair birşey kalmıyacaktı aklımda
Seninle olduğum günleri,sana sarıldığım saatleri,
Gözlerine bakarken cenneti gördüğümü,
Unutacaktım seni kısaca…
Olmadı onca yıl sonra yine aldım kalemi elime
ve yine yazıyorum…Onlara seni anlatıyorum…
Güzel gözlerini,sana sarıldığımda kalbimin hızlandığını,
Nefesinle can bulduğumu sensiz yaşıyamayacağımı,
Anlatıyorum onlara…
Merak ediyorlar seni,kim diyorlar!
“Sevdiğim”diyorum tek kelimeyle ve ekliyorum…
O yağmurdan sonra cıkan gökkuşağı,
o bir çocuğun heyecanı,o mutluluğun adresi,
o benim kalbimin tek sahibi diyorum…
Şaşırıyorlar adını duyunca,o mu bunların sahibi diyorlar…
“EVET”diyorum çekinmeden,utanmadan gururlanırcasına…
İnanmıyorlar bana çünki seni tanımıyorlar,bilmiyorlar…
Sana dair herşeyin aslında sadece bana açıldığını,
Bilmiyorlar,gülüyorlar…
Bıraktım gülsünler,bende onlarla gülüyorum…
Benim seni tanıyarak neler kazandığımı,
Neler öğrendiğimi,nelerden vazgeçtiğimi bilmiyorlar,
Sadece dinliyorlar…Seni,sana yazılanları dinliyorlar
“Tanıdığım Tek Erkek”…
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ
Δεν μπορώ να γράψω ποιήματα για το όνομά σου
Δεν μπορώ να σε ερμηνεύσω μέσα από στίχους
«Τίποτα δε θα υπάρξει από σένα στο μυαλό μου»
Τις μέρες που ήμασταν μαζί
τις ώρες που σε αγκάλιαζα
εκείνες τις στιγμές έβλεπα παράδεισο στα μάτια σου,
«τελικά θα σε ξεχνούσα»
Δεν έγινε. Μετά από τόσα χρόνια πάλι πήρα το μολύβι στο χέρι μου και πάλι γράφω.
Σε ερμηνεύω στους άλλους.
Τα ωραία σου μάτια, όταν σε αγκάλιαζα, δυνατά χτυπούσε η καρδιά μου.
Από την ανάσα σου πήρα ζωή τους εξηγώ ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.
Τι μεράκι έχουν όλοι να μάθουν ποιος είσαι !
«Ο αγαπημένος λέω με μια λέξη και προσθέτω….»
Είναι το ουράνιο τόξο που βγαίνει μετά τη βροχή
είναι η χαρά του παιδιού
και είναι δρόμος της ευτυχίας
και λέω ότι είναι ο μοναδικός κάτοχος της καρδιάς μου…
Εκπλήσσονται όταν ακούν το όνομά σου
« Αυτός είναι ο κάτοχος» λένε
ΝΑΙ λέω χωρίς να διστάζω
χωρίς να ντρέπομαι,
και νιώθω υπερηφάνεια.
Δεν με πιστεύουν, επειδή δε σε γνωρίζουν
δεν ξέρουν πως ο κόσμος σου αντανακλάται σε μένα, γελάνε…
Τους αφήνω να γελάνε, μ΄ αυτούς και ΄γω μαζί τους γελώ…
Εγώ τι αποκόμισα με τη γνωριμία μας, τι έμαθα, τι θυσίασα για σένα δεν ξέρει κανείς.
Μόνο ακούνε. Για σένα ακούνε
αυτά που γράφτηκαν για σένα.
Το μοναδικό αγόρι που γνωρίζω.
καταπληκτικο
ΑπάντησηΔιαγραφή